Quantcast
Channel: Noni_no's
Viewing all 1849 articles
Browse latest View live
↧

Էս անգամ էլ պլստացինք

October 23, 2011, 6:23 am
$
0
0
Երկրաշարժը չեմ զգացել; Էդքան վախ չի, ինչքան տհաճ զգացողություն: Ոնց որ մեջիցդ ցնցի, ոչ թե դրսից:

Բայց ամեն անգամ հենց ցնցում է լինում, մտածում եմ՝ տեսնես էս անխիղճ նյութապաշտները կթարգե՞ն Երևանի տակը փորելը... Դեռ որ չեն թարգել:

Սրանց թվում է, թե անմահ են, ու չեն հասկանում, որ երկրաշարժից շվեյցարական բանկում պահած փողով կամ փարիզների ու լոսերի առանձնատներով չես պրծնի: Չեն հասկանում, որ կարող է թարսի պես Էրևանի еլիտար շենքի մեջ ջակուզիի մեջ նստած կայֆավացա լինելուց վրա գա:

Ու վատն էն է, որ կողքից լիքը ուրիշ մարդ փորձանքի կգա...

Թռի-վռի մի ճպուռ,
ողջ ամառը շուռումուռ...
↧
Search

Article 0

October 24, 2011, 2:18 am
$
0
0
Дед был врачом.

Ну вы знаете, при советах в Армении было много турок. Однажды из одной турецкой деревни привозят мертвого ребенка, максимум 4-5 месяцев. Непонятная смерть здорового ребенка. Во время вскрытия врачи в голове ребенка находят иголки. Обыкновенные иголки для шитья.

Допросы-шмопросы, после чего одна молодая женщина из того же племени признается, что это она втыкала иголки ребенку в голову. Они с отцом ребенка когда-то любили друг друга, но потом парень женился на другой. У них родился ребенок. Убийца притворялась, что простила любимого. Подружилась с женой. А когда родился ребенок, ухаживала за ребенком. Возила к себе домой якобы присмотреть за ним… и вот, регулярно, несколько дней подряд, у себя дома она втыкала по иголке в голову ребенка, пока не убила.

Это я к тому, что тут друзья удивляются турецким бабам и их пожеланиям в наш адрес.

↧
↧

Էն, որ Երևանի քաղաքապետարանում

October 25, 2011, 4:46 am
$
0
0
մենակ էսթետներ են նստած, չգիտի երևի երեկ Հայաստան ժամանած վերջի երկու ավտոբուս պարսիկը: Էդ էլ շուտով կիմանան, հենց հաստատվեն, տուն-տեղ դնեն:

Էնքան էսթետ էին, որ ՈՐՈՇ կրպակների տեսքը նրանց խանգարում էր: Էնքան էսթետ են, որ հին շենքերի հետ նույն քաղաքում չեն կարողանում ապրել: Մի խոսքով, ԷՍԹԵՏ են:

Հասկանում եմ, որ ես ու~ր, գլամուռն ու~ր, էսթետիզմն ու~ր, ճաշակն ու~ր, ամեն ինչ հասկանում եմ: Բայց դե մարդ եմ, ինչ որ ա եմ, էրևանցի եմ, չուզող, անմրցունակ, անգլամուռ:

Արդեն մի քանի ամիս է աչքս ծակում են էդ էսթետիզմի դրսևորումներից հատկապես մեկը:

Կներեք, ես ուղղակի չեմ կարողացել ֆիքսել, բոլորը՝ մեկը մեկից լավը ու ճաշակով:

Չեմ ուզում քաղաքապետին հարց տալ (մանավանդ հայերեն լեզվով) իր դուրը գալիս է էս ամեն ինչը, թե չէ: Հաստատ կգա: Դրայվ կա մեջը՝ բառիս բուն իմաստով ու մի քիչ էլ փոխաբերական:

Մի խոսքով, յառաջ





Հրեշտակների դպրոցը տունը: Հրեշտակներն իհարկե էսօրվա սաունայա-ջակուզիական պատկերացումներով, մենակ մռութները կախած նանարներն են





Սպանում են սրանք



Եթե էս մեկը ուղղակի "ձկնիկ լող տուր լող արա"-ն ա, ապա ասեմ, որ կա նաև զուգարանակոնքի կողքին նկարած նապատաստակ՝ հայտնի "նապ-նապ, ինչ ես անում ծառի տակ" հռետորական հարցով: Ինչպես նաև, ավտոբուսը գալիս է, նայում ես ուզում ես հասկանալ, 30 համա՞րն է, թե 30% զեղչ է կպել զուգարանի վրա:

Իհարկե, առանց արաղի ու հացի ի՞նչ հայկական սեղան ավտոբուս







զեյթունն էլ չի խանգարի: պանրի ու երշիկի տեսականիով



դե առանց Արմենտել ի՞նչ անկախ Հայաստան





Բացի սրանցից, կա նաև ինչ-որ մի անգլիական շորի ֆիրմա, որի գովազդը ավտոբուսի ամբողջ երկայնքով Անգլիայի դրոշն է; Գտնում եմ, որ լավ ենք պրծել, որ՛տև կարող է թրքական շորի ֆիրմա գովազդեին ու էդ ժամանակ կերթևեկեինք թրքական դրոշի հովանու ներքո:

Էլ ի՞նչ ասեմ, էսթետները նաև էս ձևով անճոռնիացրել են մետրոյի բոլոր կայարանները, գնացքներն ու էսկալատորների ամբողջ պատերը: Ու ընդհանրապես, մնում է մեկ էլ ճակատներիս ռեկլամ խփեն, որ դատարկ տարածքն իզուր չկորի, ու էս կըռզիսի պայմաններում ռեսուրսների վատնում չարձանագրեն հեղինակային միջազգային կառույցները:

Գովազդի լեզվի մասին գրե՞մ, թե՞ պարզ է, որ հայերենը ընդհանրապես գեղերում օգտագործելու լեզու է:



↧

Գագա-առաջարկ

October 25, 2011, 9:02 am
$
0
0
Կապված օրվա հայտնության հետ առաջարկում եմ ֆ-բուքում բացել Գագա Ամատունու էջը: Էլի որ քաղաքապետի պես զոռովից լայքով լինի:

Գագա Ամատունի

դելյուքս դիզայներ
"Ծիածան-Երևան" նախագծի հեղինակ
պարզապես աշխարհ տեսած, ճաշակով տղա

↧

Համ էլ ֆրանկոֆոն

October 25, 2011, 8:51 pm
$
0
0
Մենակ վերնագիրը հերիք է ըստ իս

Երևանում մեկնարկել է Ֆրանկոֆոն քաղաքապետերի ասոցիացիայի 31-րդ գլխավոր վեհաժողովը

Համ ռուսոֆոն, համ էլ ֆրանկոֆոն: Երևի էս վեհաժողովից հետո քաղաքապետարանում ֆրանսերենի անվճար, բայց պարտադիր դասընթացներ սկսեն:

Չէ, ոնց մտածում եմ, մեզ իսկականից Հայաստանում Հայաստանի դեսպանատուն է պետք:

↧
↧

Մի խոսքով,

October 26, 2011, 10:16 am
$
0
0
որոշ դեմագոգների թվացել էր, թե ավել-պակաս խոսելու նոր առիթ է բացվել: Ասացին անգամ գռեհիկ արտահայտություններ են եղել՝ "բա սաունաներ չկա՞ն էդ ցանկի մեջ", (դե ով ինչով որ մտածում է):

Տեր Վահրամը բացատրեց, որ ճաշարաններ, սրճարաններ, հանգստյան տներ և այլն որ նշված են, իրականում հոգևորականների բացած օբէկտներ չեն, ինչպես հույս ունեին լսել որոշ չուզողներ: Իրականում ասենք նախկին ճաշարանը, հանգստյան տունը կամ սրճարանը, որոնք այժմ գործում են որպես Հայորդաց տներ, բարեսիրական ճաշարաններ, ցուցակում բերված են իրենց կադաստրային անվանումներով և ոչ ներկայիս նշանակությամբ: Դրանք բոլորը արդեն եկեղեցու տարածքներ են, ուղղակի վերջապես պետությունը պատրաստվում է դրանք ձևակերպել որպես եկեղեցու տարածքներ: Ու ազատել գույքահարկից, այսինքն, վերջապես օրենքով ֆիքսել գույքահարկից ազատումը:

Իրավապաշտպաններ, եհովայի վկաներ ու վկաների վկաներ, դեմագոգներ և այլ չուզողներ, կներեք, էս անգամ էլ չկպավ:


↧

Բարի լույս / Доброе утро

October 26, 2011, 9:23 pm
$
0
0
Ո՞վ է հիշում / Помните ?:)



Ու ողջույններ ռադիո Իմպուլսին:) Միայն երեկ եմ հայտնաբերել, որ իմ անհետաքրքիր գրառումները մարդիկ կարդում են, ու, օ մայ գադ, մեջբերում:))
↧

Եկեղեցուն վիրավորելը տղամարդու գործ չի

October 28, 2011, 5:32 am
$
0
0
Ընդհանրապես, ինչքան ես եմ նայում տարբեր առիթներով տարբեր մարդկանց վիրավորողներին, հասկանում եմ, որ դա ինքնահաստատման միջոց է, սեփական թերարժեքության զգացողությունը խեղդելու, էդ թերարժեքության դեմ ներքին կռիվներում սեփական աչքին հաղթանակած երևալու փորձ է:

Էս քանի օր է լաչառություն է տարածված ամբողջ լրատվական դաշտում, ու, որ ամենացավալին է, էդ լաչառություն անողները տղամարդիկ են՝ լինեն ԱԺ երեսփոխաններ, պրոֆեսիոնալ լրագրողներ, ինքնակոչ իրավապաշտպաններ և այլք:

Ի՞նչ է եղել: Չկրկնվելու համար՝ էս հղումն եմ տալիս:

Նայում ես՝ առիթ ընդհանրապես չկա; Ընդ-հան-րա-պես: Ոչ մի ահավոր բան տեղի չի ունեցել: Երկրաշարժն անգամ, փա՛ռք Աստծու, մեզ չի վնասել:

Ուղղակի, պարզապես, tout simplement, առիթ է եկել ինքնադրսևորվելու:

Հո՞ Սորոսին չեն վիրավորի, ինչքան էլ հոգու խորքում խոստովանեն Սորոսի ինչ լինելը, հո՞ Վենետիկի հանձնաժողովին չեն վիրավորի, ինչքան էլ աչքները ծակի ողջ հիմար դեմագոգիան, հո՞ Ամերիկային չեն վիրավորի, պարոն Գյուլին անգամ չեն վիրավորի, ինչքան էլ թուրքը իրենց ապուտատների հետ տգեղ է վարված լինի, չէ: Ասե՞մ ինչի: Որ՛տև իրական վտանգ կա բոլոր վերը նշվածներից: Իհարկե, հիմնականում ֆինանսական աղբյուրներից զրկվելու վտանգ, բայց դե շատ շոշափելի, փորներով, ստամոքսներով ու այլ զգայարաններով կոնկրետ շոշափելի կարևոր բաներից զրկվելու լուրջ վտանգ կա:

Իսկ եկեղեցու հետ շատ հեշտ է: Եկեղեցին ու եկեղեցականները ոչ միայն խոսքով են Աստծու տուն ու ծառաներ, այլև գործով: Ոչ մի եկեղեցական իր ժողովրդի զավակին չի ծեծի, չի վիրավորի ի պատասխան վիրավորանքի: Հակառակը, նրանց երեխաներին էլի կմկրտի, եթե մեղա գան, կների, մի բան էլ կաղոթի նրանց համար, եթե կարիքի մեջ լինեն, ձեռք կմեկնի: Միշտ ու անկախ ամեն ինչից:

Եկեղեցին մեծահոգի է: Եկեղեցին սեր է, որ՛տև Աստված սեր է: Եկեղեցին սիրում է իր ժողովրդին: Էս լաչառներից որ մեկն էլ, որ իր երեխաներին տանի հայորդաց տներից մեկը, կընդունեն, անվճար էդ երեխային կդաստիարակեն, նկարել, երգել, պարել կսովորեցնեն: Վաղը մյուս օր Սորոսի ու անքլ Սեմի փողերից զրկված մնալով, եթե էսօրվա լաչառները սոված մնան, եթե իրենց երեխեքից ու բարեկամներից լքված մնան (իսկ կյանքը միշտ անսպասելի շրջադարձեր է ունենում) եկեղեցին նրանց էդ ճաշարաններում կկերակրի անվճար:

Ու էդ բոլոր լաչառները, եթե իրենք իրենց էլ չխոստովանեն, միևնույնն է, հոգու խորքում գիտակցում են էդքանը: Իրենք եկեղեցուց վտանգ չեն տեսնում, դրա համար են հոխորտում, վիրավորում, լրբություն գցում, բամբասում: Հակառակը, եթե եկեղեցուց լուրջ վտանգ տեսնեին, անպայման հլու-հնազանդ կլինեին, ոնց որ հլու հնազանդ են նրանց, ումից վախենում են:

Ու եթե եկեղեցուց վտանգ չկա, չի նշանակում, որ եկեղեցին թույլ է: Քրիստոսի եկեղեցին թույլ չի լինում: Քրիստոսի եկեղեցին սիրով ու մեծահոգությամբ շատ ուժեղ է, բայց քանի որ ուժը ֆիզիկական չի, ապա "չար ու շնացող ազգը" նրա հանդեպ պատկառանք չունի: Կարո՞ղ է պետք էր, որ եկեղեցին ամեն շաբաթ ծեծ կազմակերպեր, որ կակ ռազ կիրակի օրը խելքները գլուխները հավաքած գնային մեղա գային

Ու ասեմ, որ մեծահոգությունը ու բարությունը իսկական տղամարդկային արժեքներ են: Իսկ բամբասանքն ու լաչառությունը՝ ոչ: Ամոթ է: Ասա մեկ-մեկ ձեզ կողքից նայեք, էլի: Թաքուն, բոլորի աչքից հեռու, բայց անկեղծորեն նայեք ու ձեզ հարց տվեք՝ դուք ձեր դուրը գալի՞ս եք ձեր էս հալին...
↧
Search

Մի բան էլ ես ասեմ էլի

October 28, 2011, 12:19 pm
$
0
0
Իհարկե, ես էն չուզողներից եմ, որ ուրախ են, որ ք-պետի պաշտոն զբաղեցնողն արդեն ք-պետ չի: Ուրախ եմ նաև, որ հրաժարականի պատճառը վարչապետի պաշտոն ստանալը չի: Իհարկե ոչ թե որ՛տև ես վարչապետի ու նրա վարչապետության երկրպագուն եմ (էստեղ հիշենք միայն լեզվի օրենքն ու հայերի ազատ տեղաշարժը), այլ որ՛տև Կարեն Կարապետյանն ավելի վատ տարբերակ կլիներ՝ միանման կադրեր՝ երկրորդը առաջինի քառակուսին (մաթեմատիկական առումով):

Բայց ես ուզում եմ հարց տալ՝

Ժողովու՛րդ, դուք հասկացա՞ք, թե ՀՀ-ում պաշտոնյա լինելը ինչ է նշանակում էդ պաշտոնյաների համար: Նույնիսկ հասարակ մահկանացուների համար աշխատանքի ընդունվելը ենթադրում է կոնկրետ պայմանագրային պարտավորություններ, կապված նաև ժամկետների հետ: Այսինքն, եթե ոչ մի արտառոց բան չի եղել, դու իրավունք չունես, ուղղակի վերցնել ու մի քանի օրվա մեջ հայտարարել, թե թողում գնում ես ավելի լավ գործի;

Հիմա ոչի՞նչ, որ սա պետական պաշտոն է, իսկ պետական պաշտոնյան լիքը պարտականություններ ունի: Ոչի՞նչ, որ ք-պետի պաշտոնը ք-պետի համար խոպանի պես բան էր, ոչ թե պատասխանատվության զգացողություն պետության հանդեպ: Ոչի՞նչ, որ նա պետական գործը կիսատ թողեց, որ Ռուսաստանում խաչիկ աշխատի ավելի փողոտ մասնավոր ֆիրմայում գործի ընդունվի:

Ոչի՞նչ, որ մեր երկրում պաշտոններ են զբաղեցնում մարդիկ, ովքեր առաջնորդվում են միմիայն սեփական շահով, կամ էլ կոնկրետ էս դեպքում սեփական դրայվով: Դրայվս չի տալիս, էլ ք-պետ չեմ աշխատի:

Բա մեր երկրում պատասխանատվության կանչող օրենք չկա՞ նման անպատասխանատու որոշումների համար: Հրաժարական չի տալիս, որ՛տև տարաձայնություններ կան, այլ հրաժարական է տալիս, որ՛տև ինչ-որ տեղ դրսերում ավելի ձեռնտու գործ է կպել: Զգու՞մ եք ինչի երկիրը երկիր չի դառնում ոչ մի կերպ: Հը՞նց

Սա Հայաստանի Հանրապետության և համայն հայության բազմադարյա քաղաքամայր Երևանի ամենագլխավոր պաշտոնն էր ի դեպ....
↧
↧

ռուսահպատակության մասին

October 29, 2011, 8:23 am
$
0
0
Առավոտ [info]vozni-ի մոտ կարդացի սկզբից էս մեկը, հետո էս մեկը:

Երկրորդը գրել է ՌԴ քաղաքացի ԳյուրջԻԱՆ Արմենիչը, առաջինը գրել է նրա հրեա գործընկերը: Սերյոգի մոտ նույնիսկ մեկնաբանություն թողեցի, հետո  ջնջեցի: Առաջին իսկ հայացքից զգացվում է տարբերությունը էդ երկու բողոքները գրողների - հրեան ինչքան ազգային ինքնագիտակցություն ու արժանապատվության զգացողություն ունի, իսկ Գյուրջիանը "հայ ես" հարցին անգամ խուսափել է պատասխանի:

Էս նույն որակի պատմություն է էլի (կարելի է կարդալ "մի դեպք պատմեմ"-ից)


Էս գրառումը չէի անի, եթե Արմենիչը իր մոտ Շուռի մեկնաբանությանն ուրիշ ձև պատասխաներ:))
↧

սատկացնելը քիչ ա

October 29, 2011, 10:37 am
$
0
0

Պղծվել է Եղիշե Չարենցի գերեզմանը


  • «Այսօր մի խումբ հեռուստալրագրողների և բանաստեղծ Արևշատ Ավագյանի հետ
    մենք այցելեցինք այն վայրը, որտեղ գտնվում է Եղիշե Չարենցի գերեզմանը:

    Չեմ կարող բառերով նկարագրել զգացումը, որ ունեցանք բոլորս, երբ տեսանք

    այն, ինչը բոլորովին չէինք սպասում տեսնել: Եղիշե Չարենցի գերեզմանը պղծված
    էր, ոչնչացված էր այնտեղ տեղադրված խաչը, բանաստեղծի դիմանկարը և
    ցուցանակը, որի վրա նշված էր նրա մահվան օրը: Գերեզմանաթումբը հարթեցված
    էր, իսկ այնուհետև ծածկված շինարարական աղբով, քարերով և մետաղե
    թիթեղներով:


↧

Բարի լույս՝ մի ժամ հետ ընկած ու ցուրտ:)

October 29, 2011, 10:06 pm
↧

Տրամաբանական շղթա

October 30, 2011, 10:14 am
$
0
0
Ով տրամաբանություն անցել է, հաստատ հիշում է էս ստանդարտ բանաձևը՝

1. Շունը սիրում է ոսկոր
2. Դոբերման-պինչերը շուն է
3. Դոբերման-պինչերը սիրում է ոսկոր

1. Ստեփան Դանիելյանը ամեն անգամ հակաեկեղեցական թույն շաղ տալուց հետո չի մոռանում նշել, որ իբր ինքը Հայ Առաքելական եկեղեցու հետևորդ է:
2. Ստեփան Դանիելյանը սեմինարներ է կազմակերպում, որոնց ընթացքում սկսում է համոզել, թե Հայ Առաքելական եկեղեցին նույնպես աղանդ է:
3. Ստեփան Դանիելյանը աղանդավոր է



↧
↧

Տարոն Մարգարյանի

November 1, 2011, 11:26 am
$
0
0
հաշվով ասեմ, որ

ա. ինձ համար նախընտրելի տարբերակ է, քանի որ, ելնելով Ավանի թաղապետի պաշտոնում նրա աշխատանքից՝ ենթադրում եմ, որ նա ունի ՀԱՐԳԱՆՔ քաղաքացու հանդեպ ու հույս ունեմ, որ շատ քայլեր ձեռնարկում է ելնելով ա՛յդ զգացողությունից, ոչ թե չափից դուրս ինքնահավանությունից ու ինչ-որ գլամուռոտ դրայվից, ինչի ականատեսը եղանք վերջի մի տարվա ընթացքում:

բ. մեծ պատրանքներ էլ չունեմ, քանի որ չպետք է մոռանալ, որ նա ՀՀԿ անդամ է, ու վախենամ, որ "քանդեմ-փշրեմ" կուսակցական գծից շատ չի կարողանա շեղվել:

Մի խոսքով, կապրենք, կտեսնենք:

Իսկ գաստարբայտեռին նախկին ք-պետին դեռ շատ կհիշենք: Չգիտեմ ինքը ինչ արեց, բայց էն, որ մի տարի առաջվա հետ համեմատած տրանսպորտը հիմա խայտառակ վիճակում է, փաստ է: Վախենամ դեռ երկար օրեր առավոտները գործի հասնելու ու երեկոյան տուն գնալու անհույս փորձերից հետո հոգու խորքից իրեն հիշողներ կլինեն:
↧

Article 3

November 2, 2011, 7:43 am
$
0
0
Անկյուններն ու դալանները էս քաղաքի բնորոշիչ կետերն են, աշխարհագրական կողմնորոշիչները քաղաքի ներսում:

Անկյունները, որ միշտ չէ որ, կամ գրեթե երբեք երկրաչափական անկյուններ չեն, այլ կլորավուն: Բայց ճամփաները ուղիղ գծերով բերում են մարդկանց հանդիպումների էդ անկյուններում:

Անկյուններ – դալաններ...

Տուֆե, ցածրահարկ շենքերի ընդարձակ դալաններ, որտեղ ծվարում են կոշկակարների ու մանր-մունր իրեր վերանորոգող վարպետների կրպակաչափ արհեստանոցներ ու սրճաղացներ: Փոքր տարածքներում մեծ տնտեսություններ՝ կոշիկի քսուկների ու սոսինձների կամ փոքր էլեկտրական վառարանների վրա եփվող սուրճի հոտերով:

Խաղողի թփերով ծածկված դալաններ...

Դալանի տակ, դալանի կողքին, դալանից աջ ու դալանից ձախ...

Իսկ դալանից ներս՝ ողորկ շենքերի ֆասադների հակառակ կողմում՝ բակեր՝ մարդկանց տաքուկ բներով, տարբեր չափերի ու ձևերի պատշգամբներով, անհավասար աստիճաններով, նստարաններով ու տաղավարներով:

Երևանի բնորոշիչ կետերն ու աշխարհագրական կողմնորոշիչները...
↧
Search

Article 2

November 3, 2011, 5:06 am
$
0
0
Երեկ "Շողակն" անսամբլի համերգին էի, Գաֆեսճյանում (ասեմ, որ Կասկադ-Գաֆեսճյան թանգարանն իր ամեն ինչով՝ ներառյալ Խանջյանի անվճար ցուցադրությունն ու համերգները, որ կազմակերպվում են, մշակութային մխիթարություն է մեր գզգզված Երևանի ու մեր բռնաբարված առօրյայի համար):

Փոքր համերգասրահ է, կամարաձև լուսամուտները բացվում են ուղիղ Երևանի ու Մասիսի վրա (չնայած հիմա Մասիսը համարյա չի երևում Երևանից, չեմ ուզում ասել մեքենաների, այլ ՄԵՐ արտադրած սմոգի ու գաղջ մթնոլորտի պատճառով: Ցավոք պետք է փաստեմ, որ Երևանն էլ վերևից այլևս սիրուն չի: Հիմա Երևանով կարելի է շնչել ու հիանալ միմիայն ներքևում՝ շենքերի արանքներում ու դեռևս դիմադրող մի քանի կտորի մեջ):

Ներսում զուլալ հայկական երաժշտություն էր, իսկ դրսում՝ բաբելոն: Ներսում մարդիկ պատառ-պատառ եղած պատմական Հայաստանի օրորներն ու սիրերգերն էին երգում, որ վերջին սերունդը գաղթի ճամփով էր բերել Հայաստան, հաղորդել մի քանի մասնագետի ու գնացել ու իր հետ հավերժ տարել իրական երկիրը, իսկ դրսում՝ անիմաստ ու աննպատակ գոյության համար իրար կոկորդ կրծող հայերի զանգվածը:

Գիտակցությունը, թե դրսում, էդ պատերից դուրս ինչ է կատարվում, ի՛նչ երևան է էնտեղ ու ո՛ր օրվա հասարակությունը, չէր թողնում մինչև վերջ մտնել էդ մթնոլորտի մեջ: Անմնացորդ վայելել քո էության, Է-ության հետ միախառնվելու էդ մեկ-երկու ժամը: Գիտակցությունը, որ Էնտեղի մարդը ոչ լսում է, ու որ ամենացավալին է, ոչ էլ ուզում է լսել, հասկանալ կամ հիշել՝ ինքն ով է, անընդհատ խանգարում էր, որ՛տև էդ երգը հո՞ մենակ քոնը չի, նրանցն էլ է...

***
Ամեն օր, առավոտվանից մինչև իրիկուն մեկ ու կես միլիոն մարդ էս քաղաքում աչքերը բացում է կատաղած ու դուրս է գալիս կատաղած՝ կոկորդ կրծելու պատրաստ: Ամեն օր, ամեն վայրկյան էս քաղաքում աղմուկ է: Ամբողջ օրն ու նույնիսկ գիշերը մեքենաների աղմուկը չի կտրվում: Աղմուկն արդեն մարդկանց գլխների մեջ է, ասես՝ գործարանային, զրոյական վիճակը դա լինի:

Ու էս աղմուկի մեջ մարդկանց ոչ մի բան պետք չի: Պետք է մենակ ընդհանուր աղմուկից մի քիչ ավելի բարձր ձենով գոռալ, որ իրենց անիմաստ ծիծաղը, խոսքը լսելի լինի մնացած անիմաստության մեջ: Մինչդեռ, անիմաստության մեջ անիմաստությունը իմաստ չի լցնում:

Ու՞ր ենք գնում, հանուն ինչի: Մեզնից խլել են երազանքը: Առաջ գնալու ցանկությունը, գիտակցությունը, որ առաջ գնալն անհրաժեշտություն է, փրկություն լճացումից ու կործանումից:

Օրինակ, մեզնից խլել են Մասիսը, իսկ Մասիսն ընդամենը անիմաստ ազգայնական պաթոս չի, Մասիսը նպատակ էր, որ ունեինք մի որոշ ժամանակ առաջ: Մասիսը հոգի էր տալիս մեզ, մեր ապրած քաղաքին, իմաստով էր լցնում մեր առավոտը ու օրը: Մեզնից խլեցին Մասիսը. դիտմամբ, թե ակամայից՝ երկրորդական հարց է, որ՛տև մենք ձեռքներիցս բաց թողեցինք, հանգիստ, հոժար թողեցինք:

Մեզնից խլեցին Արևմտյան Հայաստանը: Այն թողեցին միայն ապրիլի 24-ին ծաղիկ առնելու ու Ցեղասպանության հուշահամալիր սեմուշկա չրթելու սովորույթի տեսքով: Խլեցին դիտմամբ, բայց մենք էլի հոժար էինք: Հոժար էինք, որ՛տև էդ Արևմտյան Հայաստանից մեզ մենակ հույսն էր պետք, որ էն նյույորքյան բանկի փոխհատուցման ցանկում մեր մորթած պապն էլ կլիներ, որ մի քիչ փող կպներ...

Մեզնից նպատակն են խլել ու առաջ գնալու իմաստը: Փոխարենը մեզ տվել են սպառումը՝ ուտելիքի, հագուստի, կայֆերի, հռհռոց առաջացնող ապուշ ու տափակ "հումորի", երգի տնազի, պարի տնազի, երազանքի տնազի: Էն, ինչ մնացել է մեզ, իրականում երազանքի տնազ է՝ անցողիկ, փուչ, անիմաստ, անգաղափար, սպառվող ու շատ արագ բավարարվող:

Մենք բոլորս, որ գնում ենք մենակ, տրտում,
Որ գնում ենք խանութներում գինի ու հաց,
Որ փնտրում ենք անկարելի մի խնդություն,
Բայց չենք գտնում՝ վազքով տարված ու զբաղված:

Մենք բոլորս, որ հոգնաբեկ չենք նայում վեր՝
Մոռանալով աշխարհային չարը, բարին,
Տրտում կօրհնենք մի իրիկուն օրերը մեր
Ու կնայենք Հարդագողի ճանապարհին...

Կնայե՞նք որ...
Կարծեմ թե մեզ բան պետք չի արդեն: Եթե պետք լիներ, կպահեինք կամ կվերցնեինք:

Հ.Գ. Որ հանկարծ ունակություններիս մասին սխալ, թեև բարենպաստ, կարծիք չկազմվի, ասեմ, որ սույն բանաստեղծությունը Չարենցինն է:

Այ սենց տխուր մտքեր:)
↧

նախապատրաստումների հարցով

November 4, 2011, 6:07 am
$
0
0
եկել եմ ասեմ, որ եթե վերջին նախագահական ընտրություններից առաջ ես իմանայի՝ ո՛վ էր վարչապետության թեկնածուն, մեռնեի էլ՝ էդ իմ հավասարակշռված, ընտրությունների արդարության առումով եզակի ու հալալ թռչնիկը Սերժ Սարգսյանի անվան կողքին չէի դնի:

Ու ով ինչքան պատրաստվի, ով էլ գա հակառակ ճամբարում ընտրվելու, թեկուզ նորից ԼՏՊ-ն, "Տիգրան Սարգսյան-վարչապետ"-ով թեկնածուին ոչ միայն ձայնս չեմ տա, այլև շրջապատումս բոլորին կհամոզեմ, որ ձայն չտան:

Ընդհանրապես, կարծում եմ, որ  "ընտրեք-կիմանաք-ով-է-վարչապետը" անակնկալների տուփը վերացնելու պահը հասունացել է: Մեր քաղաքական գործիչների անկանկալների մատուցման ունակությունների մեջ ոչ մեկ չի կասկածում, վարչապետության թեկնածուին որ նախօրոք իմանանք, suspense*-ը, միևնույնն է, չի կորի:

Լեզվի օրենք, լեզվի օրենք, լեզվի օրենք, լեզվի օրենք....
Հայկական աշխարհ, հայկական աշխարհ, հայկական աշխարհ....
հայերի ազատ տեղաշարժ, հայերի ազատ տեղաշարժ, հայերի ազատ տեղաշարժ...
արտագաղթ, արտագաղթ, արտագաղթ, ռոքի ասոցիացիա, արտագաղթ, արտագաղթ.... և այլն

Էսքան բան:

————————————
* suspense - սպասում, գրքերում իրադարձությունների, սյուժեի զարգացումից հետո կծիկի բացման սպասում, ակնկալություն (մոտավոր բացատրություն)
↧
↧

Ժողովու՞րդ, էս ու՞ր

November 5, 2011, 1:06 am
↧

բարձր խնդացա

November 5, 2011, 10:28 pm
$
0
0
Հետո էլ ասում են կանանց ու տղամարդկանց հավասարություն, խոսքի իրավունք, գրել-մրելու իրավունք:

Մի անգամ արդեն բախտ ունեցա կնիկ-"աստվածաբանի" լսելու՝ ի դեմ Անժելա Սարգսյանի, երբ դեռ "Կյանքի խոսք" աղանդը իր էջից չէր ջնջել մեծն պոռնոաստղ դերասանուհու և համատեղության կարգով կյանքիխոսքականի մարքեթինգ-քարոզը Աստծու հետ համագործակցելու ձեռնտու կողմերի մասին:

Հիմա էլ էս կարդալուց աթոռից ընկնելու վրա էի:

Ասում ա "ժողովուրդը ձեզ չի սիրում, հարգարժան կաթողիկոս" - էս էլ լրիվ վերջն էր: Սրանից հետո կիմանանք, որ ժողովուրդը քանակով ու ճաշակով սահմանափակվում ա իրենց ռադիոյով, ոնց որ ընդդիմադիր միտինգները, 10 հոգի հավաքում են, ասում են ժողովուրդը հետներս ա, ժողովուրդը չի ուզում:))))

Մեկ մտածեցի մի-երկու բառ գրեմ, մեկ էլ ալարեցի, կիրակի օրով ամբողջ աշխատակազմին մոբիլիզացնելու են, վրաս խմբակային հարձակում սկսեն, հետո էլ ինձ էս տիկինը կապիկ անվանի ու խայտառակ լինի:))) Դրա համար ուղղակի փիար եմ անում: Հիացե՛ք կանանց տրված հավասարության ու խոսքի իրավունքի արգասիքով:)))

Ո՞նց չմեջբերեմ սիրածս մուլտից՝

- Հաշվում եմ մինչև իրեքը...
- Պահ, էդքան հաշվել գիտե՞ս

բա չուզողությունը, չուզողությունը - когда не хочется поздравлять с юбилеем...

Հեսա Վեհափառին զեկուցելու են, որ ռադիո Վանը չուզեց, ամբողջ ուրախությունը հարամ ըլնի, վախ-վախ-վախ:)))
↧

Բարի լույս

November 6, 2011, 8:23 pm
$
0
0
Էրեկ [info]silentium_x-ը մի հրաշք պրոյեկտ գտավ:
 


Նվիրում եմ մի չքնաղ բալիկի՝ Սոֆիին, որ երկու օր առաջ լույս աշխարհ եկավ:)
↧
Viewing all 1849 articles
Browse latest View live
Search