2-3 օր առաջ ԿՄ-ում դրվեց
էս նյութը: Արժի՞ նկարագրել ինչ անասելի հրճվանք պատճառեց էս նյութը թամաշայի կարոտ սրբակենցաղ ազգիս ներկայացուցիչներին: Չարժի: Տեսել ենք, գիտենք:
Հետո հետևեց
պատասխանը Մայր Աթոռ Էջմիածնից:
Ով դեռ չի հասկացել, որ մոլեռանդության ու եկեղեցու ամեն ինչը պաշտպանելու խնդիր ես չունեմ, թող անցնի առաջ, ում էլ իրոք հետաքրքրում է, թե ինչն է ինձ ջղայնացնում եկեղեցուն աջ ու ձախ քլնգելու մեջ,
ուղղակի ասեմ, որ
ա. պարտադիր չի հատուկ ու խորը աստվածաբանական գիտելիք ունենալ, կամ լրագրողության գիտությունների թեկնածու լինել, հասկանալու, տեսնելու համար, որ նյութը մատուցված է ցածրորակ ձևով, հատուկ շիրա տալու նպատակով: Հարցերի ձևակերպումը, սադրիչ վերնագիրը, փողոցային բամբասանքի ոճը կարծես թե մի նպատակ ունեն՝ կաթողիկոսի անձն ու Մայր Աթոռին վարկաբեկել: (Հաշվի առնելով ում նկարն է թերթի աջ անկյունում անընդհատ մեզ աչքով անում, հստակ կարելի է ասել՝ մարտի մեկ, ռեժիմին, "ժողովրդի" կողքին չկանգնած կաթողիկոս... էս բոլորը չի մոռացվել, հետևաբար "սերժական կաթողիկոսին" քլնգելը ՇԱՐԺՄԱՆ աննկուն մարտիկների հոգու պարտքն է: - էս որպես խորքային խնդիրներից մեկը տեսնելու համեստ փորձ ընդամենը, լուրջ պետք չի ընդունել)
բ. Ընդամենը մի քիչ եկեղեցու գործունեությունից, կառուցվածքից, հիերարխիայից բազային գիտելիքներ ունենալու տարբերակում, կարելի է հստակ տեսնել, որ օրինակ "հայ առաքելական եկեղեցու հոգևոր խորհուրդ" արտահայտությունը ինչ-որ արհեստածին հասկացություն է: Հոգևոր խորհրդի աշխարհիկ անդամները, եթե էդպիսիք կան, ոչ դավանաբանական, ոչ էլ թեմի՝ Էջմիածնի կամքին ենթարկվել-չենթարկվելու հարց իրավունք չունի լուծելու
գ. Թեմը, ծուխը, ինչպես և բոլոր հոգևորականները պարտավոր են ենթարկվել Մայր Աթոռի կամքին: Եթե կաթողիկոսը կանչել է, պետք է ներկայանան, նշանակել է, պետք է ծառայեն, էստեղ Մարտին Լյութեր չեն խաղում, in case որոշ մարդիկ դեռ չեն հասկացել
գ. Հարցազրույցն անցկացնողը բացարձակ նպատակ չունի խնդրի մեջ խորանալու և վեճի իրական պատճառները բացահայտելու, հակառակ դեպքում հարցերը նման կերպ չէր ձևակերպի՝ ուրեմն ձեր ուղարկած փողը կաթողիկոսին չի՞ հերիքում: Էս կետի հետ կապված էլ հարց տամ Կճոյանի "կոպիտ պատասխանից" նեղվածներին՝ ու՞ր մնաց հարգանքը, եկեղեցու հիերարխի հետ/մասին խոսելիս: Ո՞վ ասաց, որ
կնիկ արմատը ինչ-որ մի լրագրող իրավունք ունի զանգելու ու արքեպիսկոպոսի հարցնելու՝ էս ինչը ձեզ որտեղի՞ց (ֆեմինիստներ, ֆաս!): Ո՞վ ասաց, որ ազատությունն ու մարդու իրավունքները ենթադրում են կաթողիկոսի մասին նման ձևով խոսելու իրավունք: Էլեմենտար հարգանք չկա ոչ էդ մարդու, ոչ էդ ինստիտուտի հանդեպ: Էդ նորմա՞լ է:
Հետևել է պատասխանը, զուսպ, բացատրող ու ամեն ինչ տեղը դնող: Քահանան անգամ թույլ չի տվել իրեն հարցազրույց վարողին կարգի հրավիրել, խորհուրդ տալ պրոֆեսիոնալ ունակությունները բարձրացնել, և այլն, և այլն:
Ասածս էլ ի վերջո էն է, որ եթե իրոք էդքան սրտացավ են մարդիկ, թող մեկ-մեկ եկեղեցի գնան, մեկ-մեկ
Վեմ լսեն,
qahana.am, հոգևոր գրականություն կարդան, եկեղեցական հարցերում մի քիչ, շաաաատ քիչ գիտելիքներ ձեռք բերեն, որ թոթափեն բոլշևիկյան լուծն իրենց տանջահար հոգիներից, նոր կարծիք հայտնեն ինչ-որ բանի մասին: Թե չէ ստացվում է
ես չգիտեմ ինչ ա էս եկեղեցու ասածը, էս տերտերների ուզածը, բայց գիտեմ, որ ինձ չի դզում, մի բան արեք, որ ինձ դզի էս ամեն ինչը, թե չէ Աստված ձեզ չի ների Մի խոսքով, հոգնեցի