Վերջերս, Արցախի գյուղերով անցնելիս, նայելով ճանապարհի աջ ու ձախ կողմերում փռված դեռևս կիսադատարկ, դեռևս ամբողջությամբ չկազմակերպված գյուղերին, հասկացա, որ միայն մի դեպքում մենք նորից կհասնենք Արևմտյան Հայաստան:
Երբ որ վերադառնանք տուն ու ամբողջությամբ բնակեցնենք Հայաստանն ու Արցախը (միասնական ու մեկ հայրենիքը): Ապրենք էնտեղ, որտեղ մեր տեղն է՝ գյուղ, թե քաղաք:
Ու շատանանք էնքան, որ եղած տարածքը մեզ չհերիքի: Ու շատանանք նրա համար, որ չհերիքի:
Ու հենց բնակեցնենք մեզնով, հենց շատանանք, կգա պահը, որ հետ կդառնանք Արևմտյան Հայաստան: Էդ ժամանակ ոչինչ մեզ չի վախեցնի ու հետ չի պահի: Մի տեսակ արդարացված վերադարձ կլինի:
Երբ որ վերադառնանք տուն ու ամբողջությամբ բնակեցնենք Հայաստանն ու Արցախը (միասնական ու մեկ հայրենիքը): Ապրենք էնտեղ, որտեղ մեր տեղն է՝ գյուղ, թե քաղաք:
Ու շատանանք էնքան, որ եղած տարածքը մեզ չհերիքի: Ու շատանանք նրա համար, որ չհերիքի:
Ու հենց բնակեցնենք մեզնով, հենց շատանանք, կգա պահը, որ հետ կդառնանք Արևմտյան Հայաստան: Էդ ժամանակ ոչինչ մեզ չի վախեցնի ու հետ չի պահի: Մի տեսակ արդարացված վերադարձ կլինի: