Ո՞նց է բրդվում աղանդավորական գրականությունը:
- Ա՛ռ, կարդա՛, էս մեր եկեղեցին ընդունում ա: Նույնն ա:
Մինչդեռ գրքի կազմի վրայի պրիմիտիվ նկարներից սկսած մեջը լցված հիմարություններով վերջացրած "իմը" չէր: Չունեի անգամ նորմալ գիտելիք մեր "Հաւատամք"-ի մասին, պարզ ճշմարտությունների մասին: Անգամ մկտրված էլ չէի: Հավատում էի բողոքական "իմ հավատով", որի մասին "չէի սիրում խոսել"... մի խոսքով ստանդարտ:)
Բայց էդքանի հետ մեկտեղ էլ ինչ-որ բնատուր սնոբիզմի պատճառով (շնորհի՞վ) դուրս չէր գալիս պրիմիտիվ գաղափարը, որ ինչ-որ մի կին "ճշմարտություններ" է ստանում ու հաղորդում մարդկանց: Մանավանդ "հեսա էս կանեմ, հեսա էն կանեմ"-ները: Տարակուսել էի, որ լսել էի, թե մեր եկեղեցին ընդունում է... Մի խոսքով, կարդացի՝ա դե որ ասում եմ, կնկա խելքի բանը չի աստվածաբանական ճշմարտություններից խոսելը...
Դուրս չեկավ, չհամոզեց, ոնց դուրս երբեք չէին եկել վանգաները, նոստրադամուսները, որոնք ճշմարտություններն էին "գուշակել": Հետո էլ իմացա, որ իրականում մեր եկեղեցին չի ընդունում, չի էլ ընդունել: Ու սիրտս տեղն ընկավ, ես մեր եկեղեցու ցավը տանեմ:)
Խնդրեմ, Հայ Առաքելական եկեղեցու պաշտոնական դիրքորոշումը:
- Ա՛ռ, կարդա՛, էս մեր եկեղեցին ընդունում ա: Նույնն ա:
Մինչդեռ գրքի կազմի վրայի պրիմիտիվ նկարներից սկսած մեջը լցված հիմարություններով վերջացրած "իմը" չէր: Չունեի անգամ նորմալ գիտելիք մեր "Հաւատամք"-ի մասին, պարզ ճշմարտությունների մասին: Անգամ մկտրված էլ չէի: Հավատում էի բողոքական "իմ հավատով", որի մասին "չէի սիրում խոսել"... մի խոսքով ստանդարտ:)
Բայց էդքանի հետ մեկտեղ էլ ինչ-որ բնատուր սնոբիզմի պատճառով (շնորհի՞վ) դուրս չէր գալիս պրիմիտիվ գաղափարը, որ ինչ-որ մի կին "ճշմարտություններ" է ստանում ու հաղորդում մարդկանց: Մանավանդ "հեսա էս կանեմ, հեսա էն կանեմ"-ները: Տարակուսել էի, որ լսել էի, թե մեր եկեղեցին ընդունում է... Մի խոսքով, կարդացի՝
Դուրս չեկավ, չհամոզեց, ոնց դուրս երբեք չէին եկել վանգաները, նոստրադամուսները, որոնք ճշմարտություններն էին "գուշակել": Հետո էլ իմացա, որ իրականում մեր եկեղեցին չի ընդունում, չի էլ ընդունել: Ու սիրտս տեղն ընկավ, ես մեր եկեղեցու ցավը տանեմ:)
Խնդրեմ, Հայ Առաքելական եկեղեցու պաշտոնական դիրքորոշումը: