Մի կտոր էլ Համլետից:)

Ամենասիրածս հատվածներից մեկը



Դեռ այստե՞ղ ես, Լաերտ. գնա, գնա նավը,
Հողմն առագաստիդ ուսին է նստել,
Եվ քեզ են սպասում: Ահա օրնությունս.
Եվ այս մի քանի սկզբունքները հիշողությանդ մեջ,
Տես, լավ փորագրես: Լեզու մի շռայլիր ամեն մի մտքիդ,
Եվ ոչ էլ ամեն տհաս խորհրդի՝ գարծադըրություն.
Մարդամոտ եղիր, բայց ոչ գըռեհիկ,
Բարեկամներիդ, որ ընտրած լինես և փորձի դըրած,
Պողպատ օղերով պրկիր հոգուդ հետ.
Բայց ձեռքիդ ափը մի՛ կոշտացընիր՝ պատվասիրելով
Նոր ձվից ելած և դեռ անփետուր ամեն ընկերի:
Զգույշ կաց կռվից, բայց երբ մեջ մըտար՝
Այնպես տար գործը, որ զգուշանա ոսոխըդ քեզնից:
Ականջդ ամենքին, ձայնդ քչերին.
Առ ամեն մարդուց նըրա կարծիքը,
Դատողությունըդ քեզ համար պահիր:
Թանկ զգեստ հագիր, որքան քըսակըդ կարող է զորել.
Բայց ոչ սեթևեթ. ճոխ, ոչ զարդարուն,
Քանզի զգեստը հայտնում է հաճախ թե ինչ է մարդը,
Եվ Ֆրանսիայում դիրք ու աստիճան ունեցող մարդիկ
Շատ նուրբ ու ընտիր ճաշակի տեր են, հատուկ այդ բանում:
Ոչ պարտք առ, ոչ տուր, քանզի շատ անգամ փոխատվությունը
Թե՛ դրամն է կորցնում, թե՛ բարեկամին.
Փոխառությունն էլ բըթացընում է խնայողությունը:
Այս ամենից վեր, միշտ անկեղծ եղիր դու ինքդ քեզ հետ,
Եվ կըհետևի այս բանին, ինչպես տիվը գիշերին,
Ոչ ոչ ոքի հետ չես կարող կեղծել: Դե~հ, գընաս բարով,
Եվ օրհնությունըս թող սըրանք քո մեջ արգասավորե:

Բա անգլերենն ինչ սիրուն է:)

LORD POLONIUS 
Yet here, Laertes! aboard, aboard, for shame!
The wind sits in the shoulder of your sail,
And you are stay'd for. There; my blessing with thee!
And these few precepts in thy memory
See thou character. Give thy thoughts no tongue,
Nor any unproportioned thought his act.
Be thou familiar, but by no means vulgar.
Those friends thou hast, and their adoption tried,
Grapple them to thy soul with hoops of steel;
But do not dull thy palm with entertainment
Of each new-hatch'd, unfledged comrade. Beware
Of entrance to a quarrel, but being in,
Bear't that the opposed may beware of thee.
Give every man thy ear, but few thy voice;
Take each man's censure, but reserve thy judgment.
Costly thy habit as thy purse can buy,
But not express'd in fancy; rich, not gaudy;
For the apparel oft proclaims the man,
And they in France of the best rank and station
Are of a most select and generous chief in that.
Neither a borrower nor a lender be;
For loan oft loses both itself and friend,
And borrowing dulls the edge of husbandry.
This above all: to thine ownself be true,
And it must follow, as the night the day,
Thou canst not then be false to any man.
Farewell: my blessing season this in thee!

նույն տեղից