Երեկ իջա Փարիզյան սուրճ: Դե էնտեղից եմ սուրճ վերցնում ես: Սուրճ էլ չեն ստանում: Ինչքան հասկացա՝ եղածն են վաճառում, որ փակվեն:
Արդեն մի երկու-երեք շաբաթվա տարբերությամբ երկրորդ անգամ էի մտնում, ու չունեին հատիկով սուրճի տեսականին:
Վաճառողը պատմեց, որ նախորդ օրը իրենց մշտական հաճախորդները հավաքվել էին սրճարանի դիմաց, պահանջում էին չփակել, չգնալ: Ասաց, որ ոստիկաններ են եկել, որ քշեն հավաքվածներին: Ինքը՝ վաճառողուհին էլ, հուզվեց պատմելիս:
Չեմ ուզում ավելորդ դրամատիզացնել, բա՛յց, արդեն քանի տարվա Երևանի ամենասիրելի անկյուններից մեկն է: Աշխարհով մեկ, աշխարհի ավելի ճոխ ու առատ երկրներով սփռված հայերի՝ "Երևանից ինչ բերեմ" հարցի պատասխանն էր՝ "5 համար Փարիզյան սուրճ"... դրամատիզանում է անկախ ինձնից....
Առանց հարկային/ապօրինական մանրամասների մեջ խորանալու՝ ուղղակի ուզում եմ երկու բանի վրա շեշտը դնել.
ա. 80 մլն դրամ հարկային պարտավորությունից էդ կինը չի հրաժարվում: Ընդամենն ասում է՝ ժամանակ տվեք:
բ. 16 տարի Հայաստանում բիզնես ունեցող սփյուռքահայը երկու բառ շատ լավ յուրացրել է՝ ախպար ու կռիշ:
Ու սրա հետ կապված, հռետորական հարց եմ տալիս օդերին, ջրերին, ինքս ինձ ու իհարկե ոչ՝ պետությանը՝ բա ամո՞թ չի:
Էդ ի՞նչ երեսով եք նայելու մյուս սփյուռքահայերի աչքերի մեջ ու ասեք՝ եկեքհայաստանհայաստանըդուես-բլա-բլա-բլա.... Մի ամսվա մեջ երկրորդ սփյուռքահային՝ ձեր ռամիկ ու արհամարական լեզվով ասած՝ ախպարին, եք նեղում ու ստիպում, որ հեռանա: Երրորդն էլ հա էն Սյունիքի մարզպետ էր-ինչ էր, սփյուռքահայ տղային ասում էր՝ գնա քո երկրում ելույթ ունեցի, էսի քո երկիրը չի:
Փակեք, փակեք Սփյուռքի նախարարությունը: Ավելորդ ու հերթական թիթիզությունը դուրս եկավ: Դրա տեղակ Հայաստան մտնող ամեն սփյուռքահայի վրա օդուջրի ու "մեր երկրի" նալոգ դրեք ու սոչիկ կպցրեք, թող ֆռա: Ինչքան երկար մնաց, էնքան շատ կմուծվի "Հայաստանըդուես"-ին: Ու մի հատ էլ՝ ՀԴՄ անպայման ու անպայման շահովի, որ շահեմ ես, շահի պետությունը...
ատանկ
Արդեն մի երկու-երեք շաբաթվա տարբերությամբ երկրորդ անգամ էի մտնում, ու չունեին հատիկով սուրճի տեսականին:
Վաճառողը պատմեց, որ նախորդ օրը իրենց մշտական հաճախորդները հավաքվել էին սրճարանի դիմաց, պահանջում էին չփակել, չգնալ: Ասաց, որ ոստիկաններ են եկել, որ քշեն հավաքվածներին: Ինքը՝ վաճառողուհին էլ, հուզվեց պատմելիս:
Չեմ ուզում ավելորդ դրամատիզացնել, բա՛յց, արդեն քանի տարվա Երևանի ամենասիրելի անկյուններից մեկն է: Աշխարհով մեկ, աշխարհի ավելի ճոխ ու առատ երկրներով սփռված հայերի՝ "Երևանից ինչ բերեմ" հարցի պատասխանն էր՝ "5 համար Փարիզյան սուրճ"... դրամատիզանում է անկախ ինձնից....
Առանց հարկային/
ա. 80 մլն դրամ հարկային պարտավորությունից էդ կինը չի հրաժարվում: Ընդամենն ասում է՝ ժամանակ տվեք:
բ. 16 տարի Հայաստանում բիզնես ունեցող սփյուռքահայը երկու բառ շատ լավ յուրացրել է՝ ախպար ու կռիշ:
Ու սրա հետ կապված, հռետորական հարց եմ տալիս օդերին, ջրերին, ինքս ինձ ու իհարկե ոչ՝ պետությանը՝ բա ամո՞թ չի:
Էդ ի՞նչ երեսով եք նայելու մյուս սփյուռքահայերի աչքերի մեջ ու ասեք՝ եկեքհայաստանհայաստանըդուես-բլա-բլա-բլա.... Մի ամսվա մեջ երկրորդ սփյուռքահային՝ ձեր ռամիկ ու արհամարական լեզվով ասած՝ ախպարին, եք նեղում ու ստիպում, որ հեռանա: Երրորդն էլ հա էն Սյունիքի մարզպետ էր-ինչ էր, սփյուռքահայ տղային ասում էր՝ գնա քո երկրում ելույթ ունեցի, էսի քո երկիրը չի:
Փակեք, փակեք Սփյուռքի նախարարությունը: Ավելորդ ու հերթական թիթիզությունը դուրս եկավ: Դրա տեղակ Հայաստան մտնող ամեն սփյուռքահայի վրա օդուջրի ու "մեր երկրի" նալոգ դրեք ու սոչիկ կպցրեք, թող ֆռա: Ինչքան երկար մնաց, էնքան շատ կմուծվի "Հայաստանըդուես"-ին: Ու մի հատ էլ՝ ՀԴՄ անպայման ու անպայման շահովի, որ շահեմ ես, շահի պետությունը...
ատանկ