Վայ, ոնց եմ սիրում։
Մեկ-մեկ որ սեզոնից դուրս հիշում եմ, սկսում եմ երազել էս սեզոնի մասին։
Վրաստան գնում էի… համ էլ ծովի համար, բայց մանավանդ նրանց սիմինդիրների համար։ Սպիտակ, մեծ-մեծ հատիկներով, լրիվ անալի ու վրան առանձին խոշոր աղ՝ հայկական սուրճի տուփերից։
Ու մեր կուկուռուզն եմ սիրում։ Քաղցր չեն, պինդ են ու խառը-խշտիկ շարված… Նույնիսկ վրաների մի քանի հատիկ թելերն եմ սիրում։
Փոքր ժամանակ նախշերով էինք կրծում, զիգզագներով, ծակ-ծակերով, շարքերով…
Բա՜ հոտը, որ խաշում ես։)))
Մեկ-մեկ որ սեզոնից դուրս հիշում եմ, սկսում եմ երազել էս սեզոնի մասին։
Վրաստան գնում էի… համ էլ ծովի համար, բայց մանավանդ նրանց սիմինդիրների համար։ Սպիտակ, մեծ-մեծ հատիկներով, լրիվ անալի ու վրան առանձին խոշոր աղ՝ հայկական սուրճի տուփերից։
Ու մեր կուկուռուզն եմ սիրում։ Քաղցր չեն, պինդ են ու խառը-խշտիկ շարված… Նույնիսկ վրաների մի քանի հատիկ թելերն եմ սիրում։
Փոքր ժամանակ նախշերով էինք կրծում, զիգզագներով, ծակ-ծակերով, շարքերով…
Բա՜ հոտը, որ խաշում ես։)))