Երեկվանից արդեն տեսել էի Էջմիածնի պատասխանը վրացիների սարքած յութուբ-կուտի, որը ազգս հաճույքով, շեշտում եմ, ՀԱՃՈՒՅՔՈՎ կերել էր։ Քանի որ հոգնել եմ էս թեմաներով անընդհատ գրելուց, զահլա չարեցի դնեմ։ Բայց դե՝ իզուր։
Էլի կոմպլեքսները յոթը մահացու մեղքերի հետ դուրս են եկել ջրի երես։ Վաաայ, ինչ ամոթ ա, ռուսերեն հազիվ ա խոսում, վաաաայ, ձեռը դրեց Իլիայի ծնկին, վաաաայ, ինչ-որ թռչուններից ա խոսում։
Մի հատ նայեք էլի, վրացիների վերաբերմունքն իրենց ֆաշիստ ու թարախ պատրիարքին, ու մեր վերաբերմունքը մեր կաթողիկոսին։ Էնքան հաճույքով ու արագ մոռացանք, որ պորտները տեղն էր դրել ու որ մինչև էսօր մի հատ տենց արտգործնախարար չենք ունեցել, որ էս երկրի մի բանը գոնե պահեր։
Ի՞նչ ասեմ, քանի մենք էս վիճակում ենք, մեզ ոչ թե կաթողիկոս ու 1700 տարվա սուրբ եկեղեցի ա պետք իր դավանաբանությամբ, սուրբ պատարագով, խորհուրդներով, այլ մի հատ Արթուր Սիմոնյան, որ հիպնոզի տակ քցի ու ազգովի կայֆի տակ ընկած ապրենք մեր պրիմիտիվ ու անիմաստ կյանքը։
Էլի կոմպլեքսները
Մի հատ նայեք էլի, վրացիների վերաբերմունքն իրենց ֆաշիստ ու թարախ պատրիարքին, ու մեր վերաբերմունքը մեր կաթողիկոսին։ Էնքան հաճույքով ու արագ մոռացանք, որ պորտները տեղն էր դրել ու որ մինչև էսօր մի հատ տենց արտգործնախարար չենք ունեցել, որ էս երկրի մի բանը գոնե պահեր։
Ի՞նչ ասեմ, քանի մենք էս վիճակում ենք, մեզ ոչ թե կաթողիկոս ու 1700 տարվա սուրբ եկեղեցի ա պետք իր դավանաբանությամբ, սուրբ պատարագով, խորհուրդներով, այլ մի հատ Արթուր Սիմոնյան, որ հիպնոզի տակ քցի ու ազգովի կայֆի տակ ընկած ապրենք մեր պրիմիտիվ ու անիմաստ կյանքը։