Հետաքրքիր զգացողություն է

Տնօրհնեքի էի:
Առաջին անգամ էդ խաղաղության զգացողությունը, երբ խաչը գլխիդ են դնում ու պահպանիչ աղոթք ասում, զգացել եմ մի քանի  քանի տարի առաջ: Հիշում եմ, որ շատ նյարդային էի, ու երբ արարողության վերջում քահանան խաչը գլխիս դրեց, էնքան միանգամից խաղաղվեցի, որ զարմացա:
Ու էսօր էլ: 

Հատուկ չես էլ սպասում, որ՛տև էդ պատվերով չի, սպասելով չի... Բայց մեկ էլ աննկարագրելի խաղաղություն է իջնում վրադ: