Գյումրիից հրճված ռեպորտաժ էր հայլուրով: Ֆրանկոֆոնիայի օրեր Գյումրիում:
Շքերթ, դրոշներ, շեփորներ, թմբուկներ: Ֆրանսիա, Կանադա, Շվեյցարիա՝ դրոշներ, կամավորներ /թե՞ մասնագետներ, չեմ հիշում/, կենդանի ֆրանսախոսներ, որ աբորիգենկապիկների զանգվածի համար մի քանի ծամածռած հայերեն բառեր են արտասանում, զանգվածը հրճվում է /փոքրության բարդույթն է խոսում, իհարկե/, գլխավոր հրապարակում դիմակահանդես՝ երեխաները՝ je suis Napoleon Bonaparte, ասաց 5-6 տարեկան մի տղա, je suis le petit Mme Pompadour chaperon-rouge, ավելացրեց մի աղջնակ:
Երկու ասոցիացիա ունեցա միանգամից՝
ա. Վանոյի տորթը սովի տարիներին
բ. Մեդվեդի այցը Գյումրի ու մայիսմեկյան շքերթն էդ առիթով
Ընդամենը մի ամիս առաջ Մայրենի լեզվի օրն էր: Ինչ-որ չեմ հիշում, որ երեխաների ու ծնողների մեջ էդքան ոգևորեին պետականորեն: Տարվա մեջ առնվազն երկու անգամ սրբոց Սահակի և Մեսրոպի տոները կան: Ե՞վ;
Էդ երեխաներից քանիսը՞ տեսնես գիտեն մեր հերոսներին: Բայց փոխարենը ծնողների օրհնությամբ կապկում են հոգեկան հիվանդ նապոլեոններին, կուրտիզանուհիներին....
Ձեռքս չի գնում գրել, լեզուս չի պտտվում ասել, բայց երկրին ոնց որ անբարոյական կին սարքած լինեն՝ ով ինչի համար փող տվեց, էն էլ ստանում է:
Է՞ս էր երազ իմ երկիր հայրենին...
ուպդ:
էս էլ թարմը տեսնայութը
Շքերթ, դրոշներ, շեփորներ, թմբուկներ: Ֆրանսիա, Կանադա, Շվեյցարիա՝ դրոշներ, կամավորներ /թե՞ մասնագետներ, չեմ հիշում/, կենդանի ֆրանսախոսներ, որ աբորիգեն
Երկու ասոցիացիա ունեցա միանգամից՝
ա. Վանոյի տորթը սովի տարիներին
բ. Մեդվեդի այցը Գյումրի ու մայիսմեկյան շքերթն էդ առիթով
Ընդամենը մի ամիս առաջ Մայրենի լեզվի օրն էր: Ինչ-որ չեմ հիշում, որ երեխաների ու ծնողների մեջ էդքան ոգևորեին պետականորեն: Տարվա մեջ առնվազն երկու անգամ սրբոց Սահակի և Մեսրոպի տոները կան: Ե՞վ;
Էդ երեխաներից քանիսը՞ տեսնես գիտեն մեր հերոսներին: Բայց փոխարենը ծնողների օրհնությամբ կապկում են հոգեկան հիվանդ նապոլեոններին, կուրտիզանուհիներին....
Ձեռքս չի գնում գրել, լեզուս չի պտտվում ասել, բայց երկրին ոնց որ անբարոյական կին սարքած լինեն՝ ով ինչի համար փող տվեց, էն էլ ստանում է:
Է՞ս էր երազ իմ երկիր հայրենին...
ուպդ:
էս էլ թարմը տեսնայութը