Տղաների ու երեխեքի առաջ ամոթով ենք մնացել։
Լացելու է, որ էս օրը հասանք։ Բայց դե։
Հայրենիքի զգացողություն ունեցող հայաստանցին գտնում է իր հասցեն, 5 րոպե իր բազմազբաղ կայֆերից կտրում ու քվեարկում հանուն նրա, որ Արցախը պիտի ապրի։ Սա իհարկե երաշխիք չի, բայց հանձնումը լեգիտիմությունից զրկելու ձև է։ Համ էլ վաղը-մյուս օր Երևանը պահելու շանս։
