Էնքան եմ սիրում պատուհանից նայել օրեցօր ավելի կանաչող ծառներին դիմացի այգում: Ամեն օր մի քիչ ավելի կանաչ: Մի քիչ ավելի ծաղկած:
Առավոտվա պարզ երկինքն էսօր անակնկալ էր: Իսկ լուսամուտից Մասիսը՝ ձնած ու ճերմակ՝ մուգ կապույտ երկնքի ֆոնին: Ու Արագածը մի տեսակ կտրված ու իր դաշտերին բազմած:
Նոր ծաղիկ պայծառ ցուցաւ, այսօր ի նոր գերեզմանէն:
Երեւեալ լոյս յարութեան, աւետիս,
ի խաւարի ստուերաց մահու, աւետիս:
Յարեաւ Քրիստոս, աւետիս:
Երփնազարդ հոգւոցն տունկք կանաչացան կենդանութեամբ:
Երեւեալ լոյս յարութեան, աւետիս,
ի խաւարի ստուերաց մահու, աւետիս:
Յարեաւ Քրիստոս, աւետիս:
Րենական լուսոյ սաղարթք, ի հոգեւոր գարնան փթթեալք:
Երեւեալ լոյս յարութեան, աւետիս,
ի խաւարի ստուերաց մահու, աւետիս:
Յարեաւ Քրիստոս, աւետիս
![]()
Առավոտվա պարզ երկինքն էսօր անակնկալ էր: Իսկ լուսամուտից Մասիսը՝ ձնած ու ճերմակ՝ մուգ կապույտ երկնքի ֆոնին: Ու Արագածը մի տեսակ կտրված ու իր դաշտերին բազմած:
Նոր ծաղիկ պայծառ ցուցաւ, այսօր ի նոր գերեզմանէն:
Երեւեալ լոյս յարութեան, աւետիս,
ի խաւարի ստուերաց մահու, աւետիս:
Յարեաւ Քրիստոս, աւետիս:
Երփնազարդ հոգւոցն տունկք կանաչացան կենդանութեամբ:
Երեւեալ լոյս յարութեան, աւետիս,
ի խաւարի ստուերաց մահու, աւետիս:
Յարեաւ Քրիստոս, աւետիս:
Րենական լուսոյ սաղարթք, ի հոգեւոր գարնան փթթեալք:
Երեւեալ լոյս յարութեան, աւետիս,
ի խաւարի ստուերաց մահու, աւետիս:
Յարեաւ Քրիստոս, աւետիս
