Մտածում եմ

ինչքան սիրո պակաս ունի մեր ժողովուրդը, որ ամեն մի փարիսեցու կեղծավոր ժպիտն ու անջիգյար գրկախառնությունն ընդունում է որպես անկեղծ, հավատում է դրան ու սկսում ի սրտե սիրել նրան՝ վստահ լինելով, թե էդ սերը փոխադարձ է...

Ու սա էս քսան տարիների ընթացքում մեր գլխով անցած ու գնացած-մնացած բոլոր ղեկավարների շնորհիվ