անճաշակության ոլոլոլորտից

Եւս մի հարց, որի պատասխանը չեմ գտնում. 

- Իսկ ի՞նչ պարտադիր էր Երևանի վրա էդքան դեկոր ճպցնելը: Ռազմավարակա՞ն նշանակություն ունի, մարտավարակա՞ն, ազգային անվտանգությա՞ն հարց էր... 

Ասենք էդ ինչքա՞ն օրհասական խնդիր էր Երևանի գլխ. դիզայներ ունենալն ու Երևանին դիզայնելը, որ թափի տակ են ընկել ու չեն կարողանում դադար տան: 

Թե՞ սոցիալական թարգեթ կար, ասենք վարչապետի (ականջը կանչի, հազար տարի չէի հիշել) խոստացած 100.000 աշխատատեղերի պահն է: Ասենք՝ 
1. Էսինչյան Էսինչ Էնինչի -                 Սայաթ-Նովայի վրայի եղնիկների ընտանիքի մոնտաժող
2. Եսիմինչյան Եսիմինչ Եսիմինչի -    նույն ընտանիքի եղնիկների կոտոշները կպցնող

ու էդպես մինչև բյուր հազար: 

Թե ասենք եվրաինտեգրման պահ կար, ու Վենետիկի հանձնաժողովի ակնդետ հայացքի ներքո է, արևելյան գործընկերություն, համագործակցություն հանուն խաղաղության, Եվրասիական միություն...

Իմանայինք՝ զարգանայինք