Մտերիմներիցս շատերը, երբ ճամփա գնալուց, բանակ գնալուց, ինչ-որ կենսական կարևորության գործ ձեռնարկելուց առաջ առաջարկում եմ գնալ հոգևորականից օրհնություն ստանալ, հարցնում են՝ բա նեղություն չի՞ լինի, գործերից չե՞մ կտրի, չե՞մ խանգարի...
Իհարկե ոչ: Քահանայի "գործերի" մեջ մտնում է նաև օրհնություն տալը: Իհարկե, քահանան հարցնում է՝ ի՞նչ գործի համար ես օրհնություն ուզում, ու եթե աստվածահաճո, իրապես կարևոր ու բարի գործ է, նա օրհնում է:
Ո՞նց կարող է հոգևորականը չօրհնել, ասենք, նորակոչիկին:
Կամ հեռու ճամփա գնացող մարդուն, եթե մարդը գնում է բարի նպատակով:
Էնպես որ, վստահ պետք է մոտենալ քահանային ու խնդրել, որ օրհնի: Դա նրան նեղություն չի, գործերից կտրել չի:)
Իհարկե ոչ: Քահանայի "գործերի" մեջ մտնում է նաև օրհնություն տալը: Իհարկե, քահանան հարցնում է՝ ի՞նչ գործի համար ես օրհնություն ուզում, ու եթե աստվածահաճո, իրապես կարևոր ու բարի գործ է, նա օրհնում է:
Ո՞նց կարող է հոգևորականը չօրհնել, ասենք, նորակոչիկին:
Կամ հեռու ճամփա գնացող մարդուն, եթե մարդը գնում է բարի նպատակով:
Էնպես որ, վստահ պետք է մոտենալ քահանային ու խնդրել, որ օրհնի: Դա նրան նեղություն չի, գործերից կտրել չի:)