Նստել էի ճոպանուղի, պատուհանից նայում էի հեռացող վանքին, ու աչքերս լցվում էին: Մտածում էի՝ Աստված, ես ի՞նչ եմ կորցրել Էրևանում, ու ինչ եմ թողում հիմա... Ու հանուն ինչի...
Չգիտեմ, երևի մարդ "հոգու խաղաղություն" ուղղակի ասելով էդքան չի պատկերացնում էդ ինչ է: Ես չէի պատկերացնում: Մինչև որ Տաթևում չապրեցի էդ խաղաղությունը: Կատարյալ հաշտությունը ինքդ քեզ հետ, աշխարհի հետ:
Էդ մի հատիկ խաչով խորանն առանց զարդերի, էդ մութ ու սառը վանքը, որի խամրած լուսամուտից ծիկրակող արևի շողի հետևից սկսում ես տեղաշարժվել, որ գոնե շողի էդ մի շիթը տաքացնի ձեռքիդ մի կտորը, դեմքիդ մի հատվածը... Էն ժամանակ, երբ էս քաղաքում կիզող արև ու անտանելի շոգ է...
Երևի թե կյանքս բաժանվեց՝ "Տաթևից առաջ ու Տաթևից հետո"-ի...
Բարև՛, հայր սու՛րբ, ո՞նց ես....
Ֆիլմը edstreet-ից
Չգիտեմ, երևի մարդ "հոգու խաղաղություն" ուղղակի ասելով էդքան չի պատկերացնում էդ ինչ է: Ես չէի պատկերացնում: Մինչև որ Տաթևում չապրեցի էդ խաղաղությունը: Կատարյալ հաշտությունը ինքդ քեզ հետ, աշխարհի հետ:
Էդ մի հատիկ խաչով խորանն առանց զարդերի, էդ մութ ու սառը վանքը, որի խամրած լուսամուտից ծիկրակող արևի շողի հետևից սկսում ես տեղաշարժվել, որ գոնե շողի էդ մի շիթը տաքացնի ձեռքիդ մի կտորը, դեմքիդ մի հատվածը... Էն ժամանակ, երբ էս քաղաքում կիզող արև ու անտանելի շոգ է...
Երևի թե կյանքս բաժանվեց՝ "Տաթևից առաջ ու Տաթևից հետո"-ի...
Բարև՛, հայր սու՛րբ, ո՞նց ես....
Ֆիլմը edstreet-ից