Պարզվում է, "Կեղծ Մովսեսի" հեքիաթը տեղ է գտել "Բրիտանիկա" հանրագիտարանում:
Հոդվածի տակ կան նաև մեկնաբանություններ, դրանք նույնպես արժի կարդալ, ինչպես նաև վերջում դրված հղումները նույն թեմայով այլ հոդվածների:
Մի պահ,in the moment of enthusiasm ուզում էի փորձել նախաձեռնել Ալբերտ Մուշեղյանի "Խորենացու դարը" աշխատության թարգմանությունը անգլերեն լեզվով: Երբ գրքով գնացի մասնագետի մոտ խորհուրդ հարցնելու, ինձ ասացին՝ Ակադեմիայի ոչ մի ինստիտուտ "մեջքին չի կանգնել" աշխատության, այսինքն, սովորաբար որևէ գիտական ինստիտուտ գիտական աշխատությունների սկզբում/վերջում գրախոսություն է տալիս, որով և հաստատում է աշխատության գիտականությունը:
Ի՞նչ կա զարմանալու, որ չեն կանգնել, եթե ՀՀ ԳԱԱ հայագիտության և հասարակական գիտությունների բաժանմունքի ակադեմիկոս-քարտուղար Վլ. Բարխուդարյանը շնորհակալ է Թոմսոնից Պատմահոր "երկը թարգմանելու" համար՝ թեկուզ կիսատ-պռատ, թեկուզ կեղծելով:
Ճիշտ է հոդվածի հեղինակը հարցադրում անում՝ բա էլ ո՞նց է տարվելու պայքարը կեղծարարության դեմ, եթե Ռիչարդ Հովհաննիսյանները, Թոմսոններն ու Սյունիները շարունակում են գիտնականի անուն վայելել ու կեղծել հայոց պատմությունը: Ով լավ չի պատկերացնում ինչ է նշանակում Խորենացուն ոչ հավաստի հեղինակ համարելը, ապա ուղղակի ասեմ, որ Խորենացուն "ջնջելով" ջնջում են մեր ինքնությունը, մեր՝ էս երկրի ու պատմության իրական տերը լինելու փաստը, հետևաբար և առաջ քաշում հայերի՝ Հայկական Լեռնաշխարհում եկվոր լինելու "վարկած" ու տեղը տեղին խցկում են նման կեղծ տվյալները բրիտան ու այլիկաների մեջ:
Էստեղ բառացիորեն արտագրել եմ Մուշեղյանի "Խորենացու դարը" աշխատությունից մի գլուխ
Ու վերջում,պատգամ որպես Րաֆֆի Հովհաննիսյանին վաղը մյուս օր ձայն տալուց առաջ, խնդրում եմ մի պահ անդրադառնալ, որ Ռիչարդ Հովհաննիսյանի հետ սերտ ազգակցական կապեր ունի, շատ էլ որ քաղաքական ծոմ էր պահում ու պահանջում, որ գետն երկու ափ ունենա՝ աջ ու ձախ:
Հոդվածի տակ կան նաև մեկնաբանություններ, դրանք նույնպես արժի կարդալ, ինչպես նաև վերջում դրված հղումները նույն թեմայով այլ հոդվածների:
Մի պահ,
Ի՞նչ կա զարմանալու, որ չեն կանգնել, եթե ՀՀ ԳԱԱ հայագիտության և հասարակական գիտությունների բաժանմունքի ակադեմիկոս-քարտուղար Վլ. Բարխուդարյանը շնորհակալ է Թոմսոնից Պատմահոր "երկը թարգմանելու" համար՝ թեկուզ կիսատ-պռատ, թեկուզ կեղծելով:
Ճիշտ է հոդվածի հեղինակը հարցադրում անում՝ բա էլ ո՞նց է տարվելու պայքարը կեղծարարության դեմ, եթե Ռիչարդ Հովհաննիսյանները, Թոմսոններն ու Սյունիները շարունակում են գիտնականի անուն վայելել ու կեղծել հայոց պատմությունը: Ով լավ չի պատկերացնում ինչ է նշանակում Խորենացուն ոչ հավաստի հեղինակ համարելը, ապա ուղղակի ասեմ, որ Խորենացուն "ջնջելով" ջնջում են մեր ինքնությունը, մեր՝ էս երկրի ու պատմության իրական տերը լինելու փաստը, հետևաբար և առաջ քաշում հայերի՝ Հայկական Լեռնաշխարհում եկվոր լինելու "վարկած" ու տեղը տեղին խցկում են նման կեղծ տվյալները բրիտան ու այլիկաների մեջ:
Էստեղ բառացիորեն արտագրել եմ Մուշեղյանի "Խորենացու դարը" աշխատությունից մի գլուխ
Ու վերջում,