Առավոտ շուտ արդեն շոգ։ Քնել չի լինում։ Մնում էր զարթնել ու սրճվել։
Սկսեցի սրճվել ու հիշել անցած տարի էս օրերը։ Սպիտակ Աթենքից հետո ճամփա էինք ընկել դեպի կղզիներ։ Ամենահեռուները՝ Դոդեկանիսե արխիպելագի։ Շատ էի ուզում գնալ Պատմոս կղզին։ Էնտեղ էր Սբ. Հովհաննես Ավետարանիչը գրել Հայտնության գիրքը։
Պատմոս իհարկե էդպես էլ չհասանք, նավերն ամեն օր չէին գնում, մենք էլ արդեն երկար չէինք կարող մնալ։ Գնացինք Կոս՝ Հիպոկրատեսի կղզին։
************************
Ի դեպ, ծանոթներից մեկի հետ էինք խոսում, որ նոր էր եկել կովկասյան դրախտ բոշա Կոբուլետից, թե էլի չգիտեմ որտեղից։ Պատմում էր, որ հյուրանոցը, ուր մնացել են արժեր 20 դոլար մի հոգու համար։ Հիշեցինք, որ մենք նույն Կոսում 2 հոգու համար 40 եվրո էինք վճարում։ Ըստ իս, միլիարդ անգամ ավելի հետաքրքիր ու լավ է Հունաստան գնալ ու երկիր տեսնել, քան թե Աջարիա գնալ, սեմուշկա չրթել, սիմինդիր կրծել ու գրիպի վիրուսն էլ շալակած հետ գալ։
Սկսեցի սրճվել ու հիշել անցած տարի էս օրերը։ Սպիտակ Աթենքից հետո ճամփա էինք ընկել դեպի կղզիներ։ Ամենահեռուները՝ Դոդեկանիսե արխիպելագի։ Շատ էի ուզում գնալ Պատմոս կղզին։ Էնտեղ էր Սբ. Հովհաննես Ավետարանիչը գրել Հայտնության գիրքը։
Պատմոս իհարկե էդպես էլ չհասանք, նավերն ամեն օր չէին գնում, մենք էլ արդեն երկար չէինք կարող մնալ։ Գնացինք Կոս՝ Հիպոկրատեսի կղզին։
************************
Ի դեպ, ծանոթներից մեկի հետ էինք խոսում, որ նոր էր եկել