ոչի՞նչ, որ ես չուրախանամ:
իմ իդեալը կատարելապես անկախ, ոչ մի տեղ չմտած ու չմտնող Հայաստանն է:
ուժեղ, անկախ, ինքն իրեն ու իր քաղաքացիներին, իր ինքնությունը, իր լեզուն, իր ԱՊԱԳԱՆ հարգող Հայաստանն է:
հա, նաև իր կորցրածին տեր լինելու հաստատակամությամբ ապրող Հայաստանը:
ու վատն էն է, որ ցանկության դեպքում էդ ամեն ինչն իրականանալիք բաներ են:
ու ես որ հատուկ չեմ գնում էս երկրից, նրա համար, որ իմ իդեալին տեր կանգնեմ: իմ բաժին իդեալին