մենք էնքան քիչ բան գիտենք ինքներս մեր մասին: էլ ուր մնաց ավելի գլոբալ ու համամարդկային բաների:
էս նկարն էնքան խորն է:
մի կողմից Քրիստոսի ծնունդն ու մոգերի երկրպագությունն է: մյուս կողմից՝ մոգերը կանայք են, հայ կանայք, բերածներն էլ այլ տեսակի նվերներ: Քրիստոսին: մեր Մանուկ Քրիստոսին:
եթե չխորանանք, այլ ուղղակի փորձենք գլխի ընկնել խորության մասին, կստացվի խորանալ պատկերի գեղեցկության աստիճանի մեջ: ու Մինասի հզորության: խորության: այ էդ մեր՝ ինչ տեսակի լինելը հասկանալու ունակության մեջ:
ու երկրպագող կանայք ինչքան սիրուն են: իսկ մայրը, որ կարծես թե Հայաստանն է՝ ծեր ու էլի շատ գեղեցիկ:
քիչ ծաղրեք իրար: քիչ կերեք իրար: եթե Մինասը մեր մեջ ուրիշ խորություններ է տեսել, ուրեմն լռություն է պետք պահել: փորձել դառնալ էդ ուրիշ խորությունների տերը:
եսիմ