«Ճանաչել իմաստությունն ու խրատը, իմանալ հանճարների խոսքերը, ընկալել խոսքի բարդ դարձվածքները, հասկանալ ճշմարիտ արդարությունը և ուղղել իրավունքը՝ պարզամիտներին խորագիտություն և երիտասարդներին միտք ու հանճար տալու համար, որպեսզի, դրանք լսելով, իմաստունն ավելի իմաստուն լինի, իսկ հանճարեղը առաջնորդություն ստանա, թափանցի առակների և խորին ասույթների մեջ, իմաստունների ճառերի և նրանց այլաբանությունների մեջ»:
Առակներ
հիմա մի հատ էլ ուշադիր կարդացեք նույնը:
բացի սրա գլոբալ մեսիջից ու նշանակությունից...
Մաշտոցը, փաստորեն, իզուր չէր, որ առաջինը էս խոսքը թարգմանեց: նա երևի ընկալեց սա որպես ուղերձ իրեն՝ վասն հայրենյաց: ու միգուցե հենց է՞ս խոսքը նրան ավելի կենտրոնացրեց այբուբենը ստեղծելու վրա:
որ ճանաչենք իմաստությունն ու խրատը, իմանանք հանճարների խոսքը, ընկալենք խոսքի բարդ դարձվածքները... և այլն:
հզոր դեմք, չգերազանցված: հզոր վարդապետ: զինվոր վարդապետ: