Էլի հիշեմ Ռուբեն Սևակի խոսքը. "Ձուկը հոտում է գլխից, ժողովուրդը՝ մտավորականությունից, քանզի մտավորականությունն է ժողովրդի գլուխը":
Էլ ի՞նչ պահանջես հասարակ մարդուց, եթե էսէ մտավորականի պատկերը:
Սիրտս խառնեց, լուրջ եմ ասում:
Ինչքա~ն տգիտություն, ինչքա~ն հպարտություն, ինչքա~ն գոռոզություն, ինչքա~ն ինքնահավանություն ու ի~նչ աստիճանի խավարամտություն:
Ձեզ էլ էր ասել Տերը՝ "...ինձանից սովորեցէք. Որովհետեւ ես հեզ եմ եւ սրտով խոնարհ", իսկ դուք Սբ Ծննդյան օրվա մասին ու էսպես:
Էլ ի՞նչ պահանջես հասարակ մարդուց, եթե էսէ մտավորականի պատկերը:
Սիրտս խառնեց, լուրջ եմ ասում:
Ինչքա~ն տգիտություն, ինչքա~ն հպարտություն, ինչքա~ն գոռոզություն, ինչքա~ն ինքնահավանություն ու ի~նչ աստիճանի խավարամտություն:
Ձեզ էլ էր ասել Տերը՝ "...ինձանից սովորեցէք. Որովհետեւ ես հեզ եմ եւ սրտով խոնարհ", իսկ դուք Սբ Ծննդյան օրվա մասին ու էսպես: